Idea

Baza dobrych praktyk dydaktycznych ma na celu rejestrowanie i upowszechnianie najlepszych rozwiązań stosowanych jednostkach, tak aby służyły innym za wzór i wspomagały podnoszenie jakości kształcenia Uniwersytecie.

Baza powstała w związku z realizacją programu „Doskonałość Dydaktyczna Uczelni” prowadzonego przez Uniwersytet Warszawski na podstawie umowy MEiN/2022/DIR/2528 z Ministerstwem Edukacji i Nauki.

Definicja

Za dobrą praktykę w obszarze dydaktyki uważa się działanie, które:

  • przyczynia się do podniesienia jakości kształcenia (uczenia się i nauczania),
  • jest ponadstandardowe i zawiera nowe, zmodyfikowane lub inaczej zastosowane rozwiązania, odpowiadające na zidentyfikowane potrzeby,
  • zostało skutecznie i trwale wdrożone, jest powtarzalne i każdorazowo doprowadza do osiągnięcia założonych celów,
  • jest realistyczne i efektywne oraz możliwe do zastosowania na innych uczelniach/na innych kierunkach studiów/na innych zajęciach/w innych grupach studentów,
  • nie narusza norm i obyczajów akademickich

i zostało podjęte w zakresie:

  • programów nauczania,
  • metodyki uczenia,
  • organizacji studiów,
  • wsparcia studentów w procesie uczenia się,
  • doskonalenia kompetencji dydaktycznych wykładowców,
  • dostosowania infrastruktury do potrzeb dydaktycznych,
  • kształcenia w języku obcym,
  • współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym.

Pytania i odpowiedzi

Co to znaczy, że dane działanie jest ponadstandardowe?

Za ponadstandardowe uznajemy takie działanie, które wykracza poza znane i powszechnie stosowane w większości jednostek UW schematy prowadzenia zajęć lub organizowania procesów administracyjnych związanych z dydaktyką.

Jakie są korzyści z opublikowania opisu dobrej praktyki dydaktycznej w Bazie?

Oczywistą korzyścią jest rozpowszechnienie najlepszych i skutecznych pomysłów na dydaktykę na naszej uczelni. Inną korzyścią jest utrwalenie dobrej praktyki w oficjalnej bazie uniwersyteckiej w postaci syntetycznego opisu, na który można powoływać się w dalszych publikacjach, raportach projektowych, sprawozdaniach pracowniczych dotyczących działalności dydaktycznej czy we wnioskach o przyznanie nagród.

Kto może zgłosić dobrą praktykę dydaktyczną?

Dobrą praktykę dydaktyczną może zgłosić każda osoba pracująca na Uniwersytecie Warszawskim, niezależnie od stanowiska, na którym jest zatrudniona. Dlatego mile widziane są zarówno propozycje od kadry dydaktycznej, jak i kadry administracyjnej zajmującej się organizacją kształcenia na naszej uczelni. Swój wkład do Bazy Dobrych Praktyk Dydaktycznej mogą zgłosić również osoby kształcące się w Szkołach Doktorskich UW.

Jak wygląda proces publikowania dobrej praktyki w Bazie?

Opis dobrej praktyki zgłoszony poprzez formularz jest widoczny dla zespołu merytorycznego i redakcyjnego Bazy Dobrych Praktyk Dydaktycznych. Na tym etapie nie jest widoczny w Bazie dobrych praktyk. Praktyka jest następnie weryfikowana pod kątem spełniania kryteriów opisanych w definicji dobrej praktyki. Gdy praktyka otrzyma 3 pozytywne opinie od zespołu merytorycznego, jest sprawdzana pod kątem poprawności językowej i ewentualnie pod tym względem korygowana. Następnie redaktor publikuje praktykę w Bazie i staje się ona widoczna dla wszystkich pracowników i doktorantów UW (po zalogowaniu kontem CAS).

Jak mogę skorzystać z opublikowanej dobrej praktyki dydaktycznej?

Jedną z najważniejszych cech dobrej praktyki jest możliwość przeniesienia jej do innego, nowego kontekstu dydaktycznego. Dlatego zachęcamy do swobodnego wykorzystywania prezentowanych w Bazie rozwiązań w Państwa przedsięwzięciach: indywidualnych (np. w ramach zajęć) czy instytucjonalnych (np. w ramach danego kierunku studiów). Dobre praktyki można adaptować do swoich potrzeb i przenosić do swojego kontekstu dydaktycznego w całości lub we fragmentach. Jeśli będą Państwo popularyzować swoje zaadaptowane dobre praktyki, prosimy o powołanie się na autorki/autorów oryginalnego rozwiązania i odniesienie do Bazy Dobrych Praktyk Dydaktycznych.

Polecane źródła

O dobrych praktykach w kształceniu akademickim – analizy, raporty, opracowania, komentarze

Dydaktyka szkoły wyższej – podręczniki

  • A Handbook for Teaching and Learning in Higher Education, Edited by Heather Fry, Steve Ketteridge Stephanie Marshall, Routledge 2003.
  • UNESCO Office, Guide to teaching and learning in higher education, 2000.
  • Ed. Stephanie Marshall, A handbook for teaching and learning in Higher Education enhancing academic practice, Routledge 2020
  • Using case studies to teach
  • Dunne, D. and Brooks, K. (2004) Teaching with Cases (Halifax, NS: Society for Teaching and Learning in Higher Education), ISBN 0-7703-8924-4.

Dobre praktyki dydaktyczne na innych uczelniach

WWW PWD

WWW PWD

REPOZYTORIUM

REPOZYTORIUM

FORUM

FORUM